Turystyka edukacyjna, przyrodnicza, aktywna
Załęczański Łuk Warty
Przenieśmy się w niecodzienny zakątek południowej części województwa łódzkiego, w tzw. Załęczański Łuk Warty. To tu od lat działają sprawni partnerzy: Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego, oddział terenowy Sieradzkich Parków Krajobrazowych, kierowany przez działacza PTTK Eugeniusza Mielczarskiego; dyrekcjaNadwarciańskiego Grodu - Ośrodka Związku Harcerstwa Polskiego i pobliskie Oddziały PTTK, nie mówiąc już o Zarządzie Głównym Towarzystwa. Tutaj odbywały się m.in. ogólnopolskie zjazdy społecznych opiekunów zabytków i przyrody PTTK oraz konferencje naukowe organizowane przez Towarzystwo.
Powołanie Załęczańskiego Parku Krajobrazowego w 1978 r., a więc jednego ze starszych w kraju, przyczyniło się do zachowania przyrody, a jednocześnie zwrócenia uwagi turystów na mało dotąd znany północny fragment Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, często nazywanej Wyżyną Krakowsko-Częstochowską lub nawet tylko Jurą Krakowską. Trzeba tu przyznać, że do promocji „wieluńskiej" części Jury przyczyniły się, obok PTTK i dyrekcji parku narodowego, także władze byłego województwa sieradzkiego i aktywny Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej. Dziś godnie te tradycje kontynuują samorządy: województwa łódzkiego i powiatów - zwłaszcza pajęczańskiego i wieluńskiego oraz Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Łódzkiego.
Wspomniany ośrodek harcerski „Nadwarciański Gród" w Załęczu Wielkim, leżący w najpiękniejszym zakątku łuku Warty, wraz z kierownictwem parku krajobrazowego i PTTK od lat propagują różne formy turystyki kwalifikowanej, krajoznawczej i przyrodniczej.
Warta przepływając przez park wyrzeźbiła głębokie przełomy, a okolicę zdobią wapienne wzgórza i wzniesienia morenowe. Do atrakcji należą relikty dawnej działalności gospodarczej na tym terenie: nieczynne już kamieniołomy oraz tak charakterystyczne dla tych okolic prymitywne piece, zwane wapiennikami. Kraina jest atrakcyjna dla miłośników geologii (liczne okrywki i jaskinie), ale także botaniki (rzadkie gatunki roślin wapieniolubnych, murawy kserotermiczne). Blisko połowę powierzchni parku krajobrazowego zajmują lasy, w których wytyczono szlaki turystyczne. Najcenniejsze walory przyrodnicze mają tereny trzech rezerwatów: geologicznego „Węże", leśnych „Dąbrowa w Niżankowicach", „Bukowa Góra" oraz w najbliższym otoczeniu rezerwaty „Szachownica" i „Stawiska".
Obozom młodzieżowym proponuje się bogaty program zajęć turystycznych. Poza aktywnym poznawaniem przyrody, wycieczki pieszymi i rowerowymi po terenie parku, organizowane są wypady do zabytkowego Wielunia, muzeum w dworze w miejscowości Ożarów, wędrówki szlakiem drewnianych kościołów, m.in. we wsiach Kadłub, Grębień i Popowice.
(jpp)