Solniczki Wieliczki
Sól jest nieprzerwanie elementem historii ludzkości, przybiera formę symbolu, obrzędu, środka płatniczego, produkcyjnego, leczniczego, i oczywiście spożywczego. Spośród przypraw najczęściej stawiana jest na stole. W prostych solniczkach i wymyślnych artystycznie naczynkach. W kolekcji Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce znajduje się blisko osiemset tego rodzaju zabytkowych eksponatów, najstarsze pochodzą z XVI w. Prezentowane są na wystawie „Solniczki – małe arcydzieła sztuki" i w nowowydanym, obszernym katalogu autorstwa kustoszki Klementyny Ochniak-Dudek.
Materiały, kształty, barwy oddają aktualnie obowiązujące tendencje mody i obyczajowości w minionych wiekach. Zwiedzający wystawę i czytelnik katalogu śledzą historyczne zmiany porównując solniczkowe dzieła inspirowane stylem baroku, klasycyzmu, empiru, secesji i wyobraźni współczesnych projektantów. Wytwórcy korzystali z prostych tworzyw i najbardziej wymyślnych. Najpopularniejsze to porcelana, metale szlachetne i groszowe, szkło, drewno, fajans, ale na przykład też kość, kwarc czy masa perłowa. Uzupełnienie stanowią łyżki do soli. Eksponaty pochodzą z wielu zakątków świata, reprezentują różne kultury stołu. Od wzorów europejskich, azjatyckich po afrykańskie, od dzieł wzornictwa rodzimych pracowni, renomowanych ośrodków Norymbergi i Ausgburga, Miśni, Petersburga i Moskwy, Nowego Jorku, Kantonu po warsztaty rzemieślników z Nigru. We wstępie katalogu czytelnik znajduje krótki zarys historii solniczek i prezentacje kolekcji Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka. Wydawnictwo w formie albumowej składa się z ponad pięciuset not katalogowych, kolorowych fotografii i reprodukcji.
Klementyna Ochniak-Dudek, "Katalog solniczek Muzeum Żup Krakowskich", s. 296, 571 fotografii kolorowych, cena 50 zł