Mówią, że historia uczy...
Informacja turystyczna w PTTK

Z optymizmem w przyszłość
Począwszy od 1989 r., wraz z ze zmieniającą się sytuacją społeczno- gospodarczą kraju, zaczęły powstawać liczne regionalne i lokalne organizacje, zainteresowane także turystyką i krajoznawstwem. Zmieniała się też sytuacja na rynku wydawniczym, pojawiały się zarówno wydawnictwa lokalne, jak i prywatne. Towarzystwo dysponujące dużym doświadczeniem, postanowiło przyczynić się do popularyzacji całego dorobku wydawniczego, organizując począwszy od 1989 r. Triennale Książki Turystyczno-Krajoznawczej w Białymstoku, a następnie Ogólnopolskie Przeglądy Literatury Turystyczno-Krajoznawczej w Poznaniu.
Decentralizacja i liberalizacja życia społeczno-gospodarczego spowodowała, że nie istniała możliwość powrotu do centralnie kształtowanego, jednolitego modelu organizacyjnego informacji turystycznej w kraju. Prowadzenie działalności z zakresu informacji turystycznej stało się jednym z zadań samorządów lokalnych. W tej sytuacji ustalono, że czynnikami wiążącymi partycypantów systemu „it” staną się: jednolite oznakowanie, dobrowolne wypełnianie standardów zaproponowanych przez Polską Organizację Turystyczną, obejmujących m.in. czynny udział w tworzeniu i zarządzaniu lokalnymi bazami danych do wspólnego, ogólnopolskiego systemu informacji turystycznej.
Trudno przecenić tutaj integracyjną rolę regionalnych i lokalnych organizacji turystycznych, oferujących możliwość dobrowolnej, partnerskiej współpracy. Liczy się niewątpliwie kapitał wnoszony przez członków ROT i LOT. A ten kapitał, rozumiany jako kapitał intelektualny, w przypadku liczącego ponad 60 lat PTTK i zbliżającej się do „pięćdziesiątki” informacji turystycznej jest przecież znaczny.
Na szczególne uznanie zasługują te przedsięwzięcia, które służą szeroko pojętej popularyzacji turystyki, poprzez prowadzenie bibliotek, coraz bogatszych internetowych baz informacyjnych, regionalnych pracowni krajoznawczych, wydawnictw. Cieszy fakt, iż mimo braku centralnych uregulowań liczne oddziały PTTK, biura obsługi ruchu turystycznego, prowadzą nadal punkty i centra „it”, a komunikując się dzięki temu z odbiorcami usług, mogą je systematycznie doskonalić.
dr Jan Paweł Piotrowski
ALMAMER Szkoła Wyższa
- «« poprzednia
- następna